Wprowadzenie do wydania polskiego
Podsumowanie wprowadzonych w DC:0-5 zmian względem DC:0-3R

Oś I – Zaburzenia kliniczne

20 Zaburzenia Przetwarzania Sensorycznego

30 Zaburzenia lękowe

40 Zaburzenia nastroju

50 Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne i pokrewne

60 Zaburzenia snu, odżywiania się i zaburzenia związane z płaczem

70 Zaburzenia związane z traumą, stresem i deprywacją

80 Zaburzenia relacji

Oś II - Kontekst relacyjny

Oś III - Choroby i problemy zdrowotne

Oś IV - Stresory psychospołeczne i środowiskowe

Oś V - Kompetencja rozwojowa

Załącznik A: Kamienie milowe w rozwoju i ocena kompetencji

Załącznik B: Proces rewizji i uaktualniania DC:0-3R

Rewizja i uaktualnianie DC:0-3R
Wyniki ankiety użytkowników
Wersja robocza i dalsze modyfikacje

Załącznik C: Zespół autorów klasyfikacji – ZERO TO THREE Diagnostic Classification Task Force (DC:0-3) and Revision Task Force (DC:0-3R)

Słownik
Bibliografia

Wprowadzenie

[...] W stosunku do wydania pierwszego i drugiego, tekst klasyfikacji jeszcze bardziej zyskał na klarowności, jest w znacznie większym stopniu przemyślany i uporządkowany. Widoczna jest dbałość z jednej strony o empiryczne udokumentowanie proponowanych kategorii diagnostycznych i odpowiadających im kryteriów, z drugiej zaś o ich przydatność kliniczną.

Zespół powołany do opracowania rewizji podjął niezwykle trudną i ważną próbę takiego sformułowania kryteriów, które pozwoli na możliwie szybkie objęcie postępowaniem diagnostyczno-terapeutycznym tych niemowląt i małych dzieci, które pilnie wymagają pomocy, przy jednoczesnym staraniu, by unikać patologizowania mniej typowych wariantów prawidłowego rozwoju.

Cechą szczególną DC: 0-5 jest ujmowanie zdrowia psychicznego w szerszej perspektywie systemowej, z pogłębioną refleksją nad rozwojem i kontekstem. Trudności dziecka rozumiane są w odniesieniu do przebiegu jego rozwoju, specyfiki relacji z osobami bliskimi, szerszego kontekstu kulturowego. Co więcej, trudności dziecka i rodziny rozpatrywnae są w odniesieniu do mocnych stron funkcjonowania.

[...] Najważniejsze, przyjmowane obecnie w dziedzinie zdrowia psychicznego niemowląt i małych dzieci i leżące również u podstaw oddawanej do Państwa rąk klasyfikacji, założenia teoretyczne to:

• Rozwój jest kształtowany przez dynamiczne, ciągłe interakcje pomiędzy uwarunkowaniami biologicznymi, społecznymi i psychologicznymi.
• Kamieniem węgielnym wczesnego rozwoju dziecka jest wzrost zdolności do regulacji własnych funkcji organizmu i funkcji psychicznych oraz regulacji stosunków z otoczeniem.
• Dzieci aktywnie kształtują swój rozwój, co jest wyrazem wewnętrznego ludzkiego dążenia, by poznawać świat i zdobywać nad nim kontrolę, by wzrastać, uczyć się i „stawać się” (ang. „become”)
• Rozwój odbywa się zawsze w kontekście relacji z innymi; relacje międzyludzkie są budulcem prawidłowego rozwoju psychiki
• Indywidualna ścieżka rozwoju dziecka jest kształtowana przez ciągłą interakcję czynników ryzyka oraz czynników kompensacyjnych (compensatory factors) i chroniących (protective factors)
• Przebieg rozwoju we wczesnym dzieciństwie, można zmienić poprzez skuteczne interwencje, zmieniające relację pomiędzy wyżej wymienionymi czynnikami w taki sposób, że szansa na lepszą adaptację staje się większa.

dr hab. Grażyna Kmita prof. ucz.
profesor w Katedrze Psychologii Klinicznej Dziecka i Rodziny,
Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego