Publikacja jest pierwszym polskim tłumaczeniem Frances Tustin. W swojej niezwykle ciekawej i poruszającej książce Tustin przybliża nam świat dzieci autystycznych oraz pokazuje jak obrony autystyczne funkcjonują u dorosłych, neurotycznych osób. Książka pełna jest opisów klinicznych oraz literackich odniesień, o których więcej na blogu  piszą nasze Tłumaczki: Julia Jastrzębska, Iwa Magryta-Wojda  oraz Joanna Szkudlarek. Na blogu znajdą Państwo też opis książki i krótką notatkę o Frances Tustin.

Bariery autystyczne u pacjentów neurotycznych to pierwsze polskie tłumaczenie Frances Tustin. Ta brytyjska terapeutka psychoanalityczna całe swoje życie poświęciła zgłębianiu tajemnicy autyzmu psychogennego u dzieci oraz działaniu obron autystycznych u dorosłych pacjentów. Lata pracy z tymi dziećmi uwrażliwiły Tustin na ich szczególny sposób porozumiewania, pozwoliły na odkrycie i zrozumienie funkcji obiektów i kształtów autystycznych. Tustin, niczym Scherlock Holmes, na podstawie pozostawionych przez swoich małych pacjentów śladów próbuje rozwiązywać zagadkę przerwania ciągłości istnienia, tak by umożliwić im powrót do pełni życia.  

1. Pierwsza część książki poświęcona jest dziecięcym pacjentom autystycznym: ich wyglądowi zewnętrznemu i sposobowi bycia dostępnemu obserwacji podczas terapii psychoanalitycznej oraz tajemniczemu i niedostępnemu wewnętrznemu światowi, który Tustin próbuje zrozumieć dzięki swojej niezwykłej przenikliwości i wrażliwości. Czytelnicy poznają pseudoochronną funkcję autystycznej skorupy, która uniemożliwia dziecku kontakt ze światem zewnętrznym, czyli przede wszystkim z jego rodzicami. Autorka uwrażliwia na doświadczenia pierwotnej rozpaczy, pustki i nicości, które autystyczne dziecko zapełnia obiektami autystycznymi. Obecność tych pierwotnych stanów niesie ze sobą konkretne implikacje kliniczne, które streścić można słowami Tustin: „bardziej skomplikowane rozumienie tych dzieci prowadzi do prostszego podejścia do nich”.

2. Opis wewnętrznego świata autystycznych pacjentów jest przygotowaniem do wejścia w drugą część książki czyli do rozpoznawania stanów autystycznych u pacjentów neurotycznych. Tustin wychodzi z założenia, że „wielu z nas nosi w sobie nieco psychogennego autyzmu, który chroni przed bólem i trudnościami w kontakcie z innymi”. Pacjenci neurotyczni w odróżnieniu od dzieci autystycznych, posiadają umiejętność tworzenia wyobrażeń i przekazywania ich za pomocą słów. Dzięki temu możliwe jest dotarcie do ukrytej kapsuły autystycznej i rozszerzenie perspektywy odbioru świata. W tej części Tustin pisze również o znaczeniu obrazu ciała w budowaniu poczucia self. Analizowanie pierwotnych stanów umysłu u pacjentów neurotycznych jest dla niej sposobem na uniknięcie pułapki intelektualizowania w pracy z nimi.  

Książka Tustin to swoisty psychoterapeutyczny kryminał, w którym nierozwiązywalną zagadką jest działanie umysłu. W przedstawionych historiach klinicznych znajdziemy, używając słów jednej z pacjentek, „śledztwo myśli”. Tustin pisze z perspektywy tajemnicy, wychodząc z założenia, że „jedyną wiedzą pewną jest nasza niezdolność do poznania „ostatecznej rzeczywistości”. Każdy rozdział rozpoczyna poetyckim cytatem, który nadaje bieg narracji i pozwala czytelnikom wejść w stan szczególnej wrażliwości, przybliżając tym samym do świata autyzmu psychogennego.

Książka ukazuje się pod patronatem Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego i Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej.

Napisali o książce

Każdy, kto pracuje w obszarze psychoterapii i psychoanalizy oraz chciałby pogłębić rozumienie pierwotnych stanów psychicznych z radością powita ważne wydarzenie jakim jest przekład Barier autystycznych u pacjentów neurotycznych Frances Tustin na język polski. Książka ta należy do najważniejszych prac autorki. Ukazuje jej przenikliwość i kreatywność; otwartość i hojność w ludzkim kontakcie, jaki oferowała; jasność, z jaką potrafiła pisać oraz, przede wszystkim, wnikliwe rozumienie obron i stanów autystycznych, a także głęboką wiedzę na ich temat. Lektura tej pozycji
okaże się fascynującą podróżą nie tylko dla tych, którzy pracują z osobami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, lecz również dla wszystkich, którzy znajdą w sobie wystarczająco dużo ciekawości i otwartości, aby badać enklawy autystyczne występujące u stosunkowo dobrze funkcjonujących osób.

Alina Schellekes – psychoanalityczka Izraelskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego, prezes The Frances Tustin Memorial Trust,
fundacji upamiętniającej dzieło Frances Tustin oraz popularyzującej wiedzę na temat zaburzeń ze spektrum autyzmu i stanów autystycznych

 „Bariery autystyczne u pacjentów neurotycznych” to książka Frances Tustin, należącej do grona najwybitniejszych badaczy autyzmu. Chętnie sięgną po nią zarówno psychoanalityczni psychoterapeuci pracujący z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi ze spektrum autyzmu,  jak i szersze grono klinicystów zainteresowanych pogłębieniem swojej wiedzy o początkach życia psychicznego jednostki ludzkiej.

James S. Grotstein w Przedmowie ujął to następująco: „…badania Frances Tustin pozwalają nam na kontakt z poziomem znaczenia wykraczającym poza poznanie, instynkty, emocje, a nawet fantazję. Dzięki niej możemy uchylić rąbka tajemnicy samych korzeni percepcji”.

Kolejne rozdziały książki  będącej zbiorem artykułów  osadzonych głęboko w pracy klinicznej, pogłębiają wiedzę czytelnika o naturze zaburzenia jakim jest autyzm psychogenny i precyzyjnie, krok po kroku ukazują metody pracy z głęboko zaburzonymi pacjentami jakimi są dzieci dotknięte autyzmem oraz dorośli posiadający  autystyczną kapsułę umieszczoną w jądrze ich psychopatologii. Praca Frances Tustin obejmuje   materię głęboką i trudno uchwytną, swoich dociekaniach  osiąga głębię „dotknięcia natury rzeczy”,  jednak jej lektura jest przyjemna i rozbudza zainteresowanie problematyką. Zawdzięczamy to nie tylko wiedzy, ale i ogromnej pasji autorki, która dzieli się z nami  owocami swoich wieloletnich badań i to jest walorem, który czyni jej pracę tak interesująca.

Anna Mikos, psychoanalityczka Polskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego,
redaktorka naukowa książki