Psychodrama w teorii i praktyce
Psychodrama stanowi kompleksowe podejście do psychoterapii, ukierunkowane na przeżycie katharsis, doświadczenie wewnętrznych kompleksów oraz ról w grupie. Jej metody mają na celu uwolnienie kreatywnego potencjału, łącząc elementy autoterapii, autorefleksji... Czytaj więcej >>
- Liczba stron: 270
- Data wydania: 2018
- Oprawa: miękka ze skrzydełkami
- Wydawnictwo: ENETEIA
Psychodrama stanowi kompleksowe podejście do psychoterapii, ukierunkowane na przeżycie katharsis, doświadczenie wewnętrznych kompleksów oraz ról w grupie. Jej metody mają na celu uwolnienie kreatywnego potencjału, łącząc elementy autoterapii, autorefleksji i autoedukacji z indywidualną i grupową pracą terapeutyczną oraz wzajemnym dzieleniem się informacjami zwrotnymi. Jest ona swego rodzaju treningiem poszerzania spektrum doświadczeń, samoświadomości i umiejętności społecznych w oparciu o założenia psychologii humanistycznej i głębinowej.
Podręcznik Christiana Stadlera zawiera bogatą wiedzę oraz praktyczne wskazówki przydatne w ramach szkolenia się w psychodramie. Stanowi cenne źródło wiedzy praktycznej dla szerszego kręgu odbiorców zainteresowanych psychoterapią, kreatywnym rozwiązywaniem problemów, procesami grupowymi, edukacją dorosłych, twórczym korzystaniem z zasobów wyobraźni.
- Wydanie: 1
- Seria: Ścieżki Psychoterapii
- Tłumaczenie: Iwona Kowal
- Format: 145x205 mm
- ISBN: 978-83-61538-92-9
- Oryginalny tytuł: Psychodrama
- Szerokość: 14,5 cm
- Wysokość: 20,5 cm
- EAN: 9788361538929
- Waga: 0,39 kg
Przedmowa do wydania polskiego – Krzysztof Ciepliński, Anna Bielańska
Wprowadzenie
Rozdział 1. Historia psychodramy
1.1. Początki psychodramy i socjometrii w Austrii
1.1.1. Gra i teatr
1.1.2. Socjometria i włączenie systemów
1.2. Socjometria, terapia grupowa i psychodrama: zawodowy przełom Moreno
1.3. Obecne kierunki rozwoju
1.3.1. Monodrama
1.3.2. Socjodrama
1.3.2.1. Socjodrama ukierunkowana na temat
1.3.2.2. Socjodrama ukierunkowana na grupę
1.3.2.3. Socjodrama ukierunkowana na aspekty socjokulturowe
1.3.3. Skupienie się na zaburzeniu
Rozdział 2. Teoria psychodramy
2.1. Obraz człowieka i obraz świata
2.2. Sieć społeczna jako narzędzie diagnostyczne: mierzenie, analiza i interwencja
2.3. Teoria ról. Podstawy psychologii rozwojowej, psychologii społecznej i psychoterapii
2.3.1. Wymiary roli
2.3.2. Atom kulturowy a atom ról
2.3.3. Rozwój ról
2.3.4. Konflikty ról
2.4. Teoria kreatywności
2.4.1. Choroba, salutogeneza i model zmiany
2.4.2. Blokady w cyklu kreowania
2.4.3. Cykl kreowania w procesie terapeutycznym
2.4.3.1. Model Prochaski i DiClemente
2.4.3.2. Kreatywne kształtowanie procesu w pracy z zaburzeniem
2.5. Zasoby i rozwiązanie w psychodramie
2.5.1. Zasoby
2.5.2. Psychodramatyczne ukierunkowanie na rozwiązanie
Rozdział 3. Psychodrama w terapii
3.1. Narzędzia psychodramy
3.1.1. Protagonista
3.1.2. Scena
3.1.3. Terapeuta
3.1.3.1. Terapeuta w pracy z grupą
3.1.3.2. Psychodramatysta w terapii indywidualnej
3.1.4. Grupa
3.1.5. Odtwórcy ról
3.2. Formy pracy w psychodramie i ich przebieg
3.2.1. Psychodrama z ustalonym przebiegiem zdarzeń (praca protagonistyczna typu A)
3.2.1.1. Przebieg pracy protagonistycznej ukierunkowanej na teraźniejszość
3.2.1.2. Winieta
3.2.1.3. Praca protagonistyczna z przeniesieniem sceny do przeszłości
3.2.1.4. Praca protagonistyczna z przejściem do sceny z innej rzeczywistości
3.2.2. Psychodrama z działaniami spontanicznymi (praca protagonistyczna typu B)
3.2.3. Socjodrama (gra grupowa)
3.2.3.1. Gra grupowa z ustalonym przebiegiem zdarzeń (socjodrama typu A)
3.2.3.2. Spontaniczna gra grupowa (socjodrama typu B)
3.2.4. Formy pracy grupowej
3.2.4.1. Socjodrama socjokulturowa
3.2.4.2. Teatr klaskany (clap)
3.2.4.3. Teatr z playbacku
3.2.4.4. Ruchome rzeźby
3.2.4.5. Pary
3.3. Techniki psychodramy
3.3.1. Budowanie sceny
3.3.2. Dublowanie
3.3.2.1. Dublowanie w węższym znaczeniu
3.3.2.2. Dubler
3.3.2.3. Reprezentant
3.3.3. Odgrywanie własnej roli
3.3.4. Lustro
3.3.5. Zmiany w przebiegu czasowym
3.3.5.1. Ruch w przód i w tył wzdłuż osi czasu
3.3.5.2. Praca w zwolnionym tempie
3.3.5.3. Zastygnięcie
3.3.5.4. Praca z przyspieszeniem
3.3.6. Maksymalizacja
3.3.7. Zmiana roli, odgrywanie roli kogoś innego, feedback z roli
3.3.7.1. Zmiana roli, odgrywanie roli kogoś innego
3.3.7.2. Feedback z roli i feedback identyfikacyjny
3.3.8. Zamiana ról
3.3.9. Zmiana sceny
3.3.9.1. Zmiana sceny w pracy protagonistycznej
3.3.9.2. Sharing
3.3.9.3. Amplifikacja
3.4. Proces terapeutyczny
3.5. Prezentacja przypadków
3.5.1. Pacynki i praca z krzesłami w terapii indywidualnej skoncentrowanej na zmianie zachowań
3.5.2. Od atomu kulturowego do społecznego: Eksternalizacja zdeprecjonowanych introjektów i praca z wewnętrznym dzieckiem
3.5.3. Próbowanie, zamiana ról i zmiana sceny
3.5.4. Praca z krzesłami w terapii indywidualnej pacjentki ze stanami lękowymi
3.5.5. Amplifikacja i sceniczne przedstawienie obrazu przeciwprzeniesienia
3.5.6. Praca z małżeństwem w monodramie
Rozdział 4. Badania
Rozdział 5. Spojrzenie w przyszłość
Słowniczek pojęć
Literatura cytowana
Literatura dodatkowa
Aneks
Zasady psychodramy według Moreno
Kołowy model rodzajów zaburzeń oraz technik psychodramy według Krügera
Dokumentacja sesji terapeutycznej (SDB‑Psychodrama)
Kwestionariusz pytań dotyczących sieci społecznych
Indeks rzeczowy
O Autorze – podziękowania
Wprowadzenie
„Psychodramę można nazwać metodą, która zgłębia prawdę duszy poprzez działanie” – mówił Jacob Levy Moreno (2008, s. 77) – twórca trójczłonowej metody psychodramy, socjometrii i odgrywania ról, którą w skrócie nazywa się psychodramą. Psychodrama znaczy dosłownie ‘przedstawianie wewnętrznych przeżyć w działaniu’. Stanowi ona jeden z filarów, na których opiera się psychoterapia humanistyczna, w ostatnich latach coraz bardziej zyskująca na znaczeniu (Eberwein, 2009; Kriz, 2011). W wypadku psychoterapii humanistycznej chodzi o „wspomaganie procesów autoregulacji i procesów organizacyjnych na poziomie fizycznym, psychicznym i społecznym […], które dzięki temu można ponownie wykorzystać do zadań rozwojowych, występujących w środowisku biopsychospołecznym; przy czym w centrum uwagi jest skupienie się na zmysłach, zdefiniowanie samego siebie oraz intencjonalność podmiotu” (Kriz, 2011, s. 335).
Terapia psychodramą jest humanistyczną odmianą psychoterapii, polegającą na przedstawieniu wewnętrznych przeżyć jednej lub kilku osób w formie działania i prezentacji scenicznej stworzonej indywidualnie, z uwzględnieniem uwarunkowań społecznych i środowiskowych. Celem takiego przedstawienia jest uaktywnienie sił autoregulacji i samoleczenia pacjenta w sytuacji „tu i teraz” i z wykorzystaniem relacji z terapeutą (por. Stadler, Kern, 2010, s. 13).
Spojrzenie z punktu widzenia aktywnej prezentacji na scenie stało się znakiem rozpoznawczym wszystkich metod ukierunkowanych na przeżywanie, w szczególności jednak psychoterapii. To właśnie najwyraźniej różni tę formę terapii od innych metod posługujących się przede wszystkim werbalną prezentacją stanów psychicznych bądź wybierających zupełnie inne drogi, takich jak na przykład praca z ciałem, arteterapia czy muzykoterapia.
Poza tym istnieje wiele innych cech, które w psychodramie zajmują znaczącą pozycję: rzeczywistość poszerzona, odgrywana scena, rola, działanie, koncepcja kreatywności i spontaniczności, służące opisowi zmian, socjometria oraz grupa w szerokim znaczeniu tego słowa. Z tymi dwoma ostatnimi związane są pojęcia spotkanie i relacja tele. Wszystkie zostaną dokładnie opisane w poszczególnych rozdziałach, lecz już w tym miejscu (tabela 1) stosowne będzie podanie ich krótkich definicji, aby ułatwić lekturę całego tekstu.
Gdy podaną tutaj okrojoną definicję nazywającą psychodramę „terapią polegającą na przedstawieniu wewnętrznych przeżyć jednej lub kilku osób w formie działania i prezentacji scenicznej, stworzonej indywidualnie, z uwzględnieniem uwarunkowań społecznych i środowiskowych” rozszerzymy o kilka kluczowych pojęć i przełożymy na codzienny język, metodę psychodramy można by opisać także w następujący sposób:
- Psychodrama to działanie, a nie tylko mówienie.
- Psychodrama służy wspieraniu sił samoleczenia.
- W psychodramie prawdy wewnętrzne pokazuje się w postaci scenki rozgrywającej się na scenie, w poszerzonej rzeczywistości.
- Psychodramatyczna gra/odgrywanie wspomaga kreatywność.
- Człowieka da się zrozumieć wyłącznie w jego rolach i uwzględniając jego otoczenie społeczne.
- W autentycznych spotkaniach z innymi ludźmi może zrodzić się „prawdziwy drugi raz”, bądź „nowy pierwszy raz” dla danej sytuacji.
- Działanie na scenie pomaga w kształtowaniu własnego życia w sposób bardziej adekwatny, autentyczny, lepszy, zdrowszy lub pozbawiony objawów.
- Tabela 1. Definicje pojęć w psychodramie
Rzeczywistość poszerzona
W psychodramie przedstawiane scenki pokazuje się na scenie w dodatkowej, zmienionej rzeczywistości, tzw. rzeczywistości poszerzonej. Osoby odgrywające role są przy tym świadome, że w ramach danej prezentacji zachowują się „na niby”, działając tu i teraz. Pokazują rzeczywistość przeżywaną, a nie faktyczną.
Odgrywana scena
Domknięty ciąg działań jednej lub kilku osób, rozgrywający się w określonym miejscu i czasie, który można przedstawić przy pomocy osób odgrywających role.
Role
Różne wzorce działania, zachowania się i przeżywania, które można zidentyfikować w danej osobie i które łącznie konstytuują jej osobowość.
Działanie
Dostęp do wewnętrznej rzeczywistości uzyskuje się przez działanie, a nie tylko mówienie. Pacjenci pokazują, jak działają.
Kreatywność
Twórcza, pierwotna siła kosmosu i człowieka (też: siły samoleczenia), wspierana przez psychodramę.
Spontaniczność
Koncepcja ta jest ściśle powiązana z kreatywnością. Punkt ciężkości spoczywa tu jednak na działaniu adekwatnym do sytuacji i pozbawionym blokad. Pojęcie spontaniczności w psychodramie różni się więc od powszechnie rozumianej spontaniczności, gdyż oznacza coś nowego, powstającego samoistnie, bez refleksji. Badania dotyczące spontaniczności w psychodramie prowadził Kipper (2011).
Socjometria
Socjometria (z łac. socius – towarzysz, partner, kolega, bliźni; metrum – miara) oznacza mierzenie, przedstawienie, analizę i interwencję w relacjach międzyludzkich (więcej na ten temat w: Stadler, Hrsg., 2013).
Spotkanie
Pod pojęciem spotkania w psychodramie rozumie się egzystencjalne wejście w relację, wykraczające poza zwykłą relację. Powiązane jest ono z pojęciami autentyczności i wzajemnego wczuwania się.
Relacja tele
Relacja nazwana przez Moreno relacją tele stanowi interakcję elementarnych sił, jakie powstają z połączenia świadomych i nieświadomych części nazywanych przyciąganiem i odpychaniem. W ten sposób relacja tele wykracza poza koncepcje przeniesienia i przeciwprzeniesienia.
Polecamy w kategorii :
-
Terapia wewnętrznego dziecka. Leczenie zranionej duszy
36,00 zł
27,00 zł -
Rozmowy po końcu świata. Zapiski osób z doświadczeniem...
22,00 zł
5,00 zł -
Tiki. Podręcznik terapeuty (terapia dzieci)
24,50 zł
24,00 zł -
Dziecko w psychoterapii. Terapia Poznawczo-Behawioralna...
42,00 zł
41,00 zł -
Psychoza czy opętanie. Psychologia jungowska wobec wyzwań...
38,00 zł
28,00 zł -
Wszystkie części mile widziane. System Wewnętrznej...
40,00 zł
37,00 zł -
Nowe diagnozy – stare problemy. Terapia...
42,00 zł
41,00 zł -
Myślę, czuję, działam. Ćwiczenia moduł 2. Jak sobie...
14,00 zł -
Wstyd, złość i poczucie winy – dzwonki alarmowe
40,00 zł
37,00 zł -
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Terapia...
42,00 zł
41,00 zł -
Krótkoterminowa psychoterapia psychoanalityczna...
79,00 zł
73,00 zł -
Dziewczynka zza zasłony. Uzdrawianie wewnętrznego dziecka
39,00 zł
25,00 zł -
Myślę, czuję, działam. Ćwiczenia moduł 8. Problemy...
23,00 zł -
Myślę, czuję, działam: psychoedukacja i psychoterapia...
75,00 zł -
Z osobowością w tle. Terapia Poznawczo-Behawioralna...
42,00 zł
41,00 zł -
Psychoterapia analityczna. Procesy i zjawiska grupowe
77,00 zł
57,00 zł -
Klinika archetypów. Na szachownicy życia psychicznego
49,00 zł
29,00 zł -
Dziewczynka: zza zasłony + z dyplomem + w habicie
79,00 zł -
Myślę, czuję, działam. Ćwiczenia moduł 1. Myśli – emocje...
8,00 zł -
Terapia stanów pogranicza. Lecząca moc wyobraźni
39,00 zł
29,00 zł -
Terapia Somatyczna Systemu Wewnętrznej Rodziny – Somatic...
69,00 zł
64,00 zł -
Myślę, czuję, działam. Ćwiczenia moduł 6. Problemy...
18,00 zł -
Lęk społeczny. Terapia Poznawczo-Behawioralna 1/2013 (1)
42,00 zł
41,00 zł -
Dlaczego tak trudno jest odejść. Narracje kobiet...
42,00 zł
29,00 zł -
Myślę, czuję, działam. Ćwiczenia moduł 4. Jak lepiej...
12,00 zł -
Depresja. Terapia Poznawczo-Behawioralna 2/2013 (2)
42,00 zł
41,00 zł -
Rozmowy o tajemnicach psychoterapii (wyd. 2)
45,00 zł
33,00 zł -
Psychopatologia a religia. Strukturalne zbieżności...
47,00 zł
35,00 zł -
Pakiet: Myślę, czuję, działam. Ćwiczenia moduły 1–8
109,00 zł -
Myślę, czuję, działam. Ćwiczenia moduł 7. Problemy...
16,00 zł
Klienci, którzy kupili powyższy produkt, wybrali również:
- ALBO albo Władza i anarchia 2/2011 (55)
- Zranione stany świadomości. O bólu, złości i nieświadomym...
- Dom jest punktem wyjścia. Eseje psychoanalityczne
- Psychoterapia. Tomy 1-6 podręcznika akademickiego
- Kobiecość w mężczyźnie + Kobiecość w rozwoju
- Seks, śmierć i superego. Doświadczenia w psychoanalizie
- Psychoterapia. Tomy 1-2 podręcznika akademickiego
- Zabawa a rzeczywistość
Klienci, którzy wybrali ten produkt, oglądali również
-
Psychologia procesu. Teoria i praktyka
Jest to publikacja wyjątkowa w skali światowej, prezentująca zarówno podstawy teoretyczne, jak i różne zastosowania rozwijającej się koncepcji Arnolda Mindella. Obecna wersja zawiera większość tekstów z poprzedniego wydania, a także nowe artykuły, wcześn 60,00 zł