.
Ukryty skarb. Droga do self dziecka
Violet OaklanderJak to się dzieje, że niektóre dzieci podejmują wyzwania, są aktywne, szukają dla siebie przestrzeni, a inne pozostają bierne, wycofują się z kontaktu i wolą być niezauważone. Co sprzyja rozwojowi dzieci? Co wywołuję u nich radość ? Co powoduje, że czu ...Czytaj więcej >>
- Liczba stron: 345
- Data wydania: 2024
- Oprawa: miękka ze skrzydełkami
- Wydawnictwo: Związek Otwarty
Jak to się dzieje, że niektóre dzieci podejmują wyzwania, są aktywne, szukają dla siebie przestrzeni, a inne pozostają bierne, wycofują się z kontaktu i wolą być niezauważone?
Co sprzyja rozwojowi dzieci? Co wywołuję u nich radość ? Co powoduje, że czują się bezpiecznie w relacji z rówieśnikami i dorosłymi ?
W książce Violet Oaklander znajdziesz odpowiedź na te pytania. To obszerne źródło wiedzy dla psychologów i psychoterapeutów, którzy znajdą w niej praktyczne wskazówki do pracy psychoterapeutycznej. Nauczyciele szkolni i przedszkolni, pedagodzy, odnajdą w tej pozycji drogowskazy do tego, co zrobić, aby dzieci w ich grupie czy klasie, chciały się bawić i uczyć. Rodzice, którzy chcą poznawać świat dzieci, dowiedzą się z niej, jak być z dzieckiem w pełnym, żywym i twórczym kontakcie. Autorka opisuje konkretne, a jednocześnie pełne ciepła interwencje psychoterapeutyczne oraz reakcje dzieci, jakie one wywołują.
„Ukryty skarb” to lektura, która pomaga zrozumieć nam wszystkim, jak ważni jesteśmy w życiu dzieci.
- Ean
- 9788397222007
- Waga
- 0.52 kg
- ISBN
- 978-83-972220-0-7
- Wydanie
- 1
- Szerokość
- 14 cm
- Wysokość
- 20,5 cm
- Format
- 140x205 mm
- Oryginalny tytuł
- Hidden Treasure: A Map to the Child's Inner Self
- Tłumaczenie
- Katarzyna Krawczyk
Możesz także polubić
Podziękowania
Rozdział pierwszy – Wprowadzenie
Rozdział drugi – Co sprowadza dzieci na terapię: perspektywa rozwojowa
Rozdział trzeci – Proces terapeutyczny z dziećmi i młodzieżą
Rozdział czwarty – Wzmacnianie poczucia self u dzieci i młodzieży
Rozdział piąty – Różne oblicza złości
Rozdział szósty – Praca z młodzieżą
Rozdział siódmy – Strata i żałoba
Rozdział ósmy – Pomaganie dzieciom i młodzieży w opiekowaniu się sobą
Rozdział dziewiąty – Praca z bardzo małymi dziećmi
Rozdział dziesiąty – Praca z grupami
Rozdział jedenasty – Terapia dzieci z objawami zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
Rozdział dwunasty – Innowacyjny sposób wykorzystania muzyki w terapii
Epilog
Bibliografia
Rozdział drugi
Co sprowadza dzieci na terapię: perspektywa rozwojowa
Co sprowadza dzieci na terapię? Udzielając odpowiedzi na to pytanie, prawdopodobnie powiedziałbyś, że są one w jakiś sposób zaburzone; nie radzą sobie w szkole; są agresywne lub wycofane; doznały traumy; źle znoszą rozwód rodziców i tak dalej. Wszystko to są objawy i reakcje. Co jest przyczyną tych reakcji i objawów?
Poświęciłam tej sprawie wiele uwagi i chciałabym przedstawić moją tezę. To, co powiem, może ci się wydać dość podstawowe i elementarne. Tak naprawdę patrzę na to, co oczywiste, co zwykle przeoczamy. Czasami musimy po prostu wrócić do tego oczywistego miejsca.
Większość dzieci, z którymi w ciągu lat spotykałam się na terapii, miała dwa podstawowe problemy. Po pierwsze, trudności z nawiązaniem dobrego kontaktu: z nauczycielami, rodzicami, rówieśnikami, książkami. Po drugie, na ogół niskie poczucie self.
Określenie "postrzeganie siebie" (self-concept) jest przeważnie używane do tego, jak dzieci myślą o sobie. Lubię używać określenia "poczucie self" (sense of self), ponieważ pozwala uniknąć oceny i jest pojęciem bardziej zintegrowanym.
Aby nawiązać dobry kontakt ze światem, trzeba dobrze korzystać z tych funkcji kontaktowych, które nazywamy widzeniem, słyszeniem, dotykaniem, smakowaniem, wąchaniem, ruchem, wyrażaniem uczuć, pomysłów, myśli, ciekawości i tak dalej (Polster i Polster, 1973). Tak się składa, że są to te same modalności, które tworzą self.
Dzieci, które są emocjonalnie zaburzone na skutek doznanej traumy lub z innego powodu, mają tendencję do odcinania się w jakiś sposób; znieczulają swoje zmysły, ograniczają ciało, blokują emocje i zamykają umysł. Działanie te znacząco wpływają na zdrowy rozwój dzieci i dodatkowo pogłębiają ich problemy. Kiedy tak się dzieje, dzieci nie mogą nawiązać dobrego kontaktu, a co więcej, hamowane jest self.