Psychoanalityczne dociekania. Pisma zebrane Edny O'Shaughnessy

Psychoanalityczne dociekania. Pisma zebrane Edny O'Shaughnessy

Psychoanalityczne dociekania. Pisma zebrane Edny O'Shaughnessy

Edna O'Shaughnessy

Prace Edny O’Shaughnessy należą do najlepszych tekstów psychoanalitycznych. Jej artykuły odznaczają się rzadkim połączeniem przenikliwej klarowności, wyobraźni oraz dużej wrażliwości, z jaką traktuje przeżycia pacjentów, włącznie z ich najgłębszymi i najba...   Czytaj więcej >>

Zobacz recenzje >> Przejrzyj fragment >>
  • Liczba stron: 370
  • Data wydania: 2020
  • Oprawa: twarda
  • Wydawnictwo: Imago
69,00 zł 74,90 zł

Do koszyka

Najniższa cena z 30 dni przed obniżką : 64,00 zł
  • Usuń ze schowka
  • Do schowka
  • Zapytaj o produkt

    Zapytaj o produkt

    Psychoanalityczne dociekania. Pisma zebrane Edny O'Shaughnessy

    Psychoanalityczne dociekania. Pisma zebrane Edny O'Shaughnessy

    Prace Edny O’Shaughnessy należą do najlepszych tekstów psychoanalitycznych. Jej artykuły odznaczają się rzadkim połączeniem przenikliwej klarowności, wyobraźni oraz dużej wrażliwości, z jaką traktuje przeżycia pacjentów, włącznie z ich najgłębszymi i najba

    *

    *

    *

    *

    * Pola wymagane

    Anuluj

99 dostępnych

978-83-955789-1-5

Wysyłka do: 5 dni roboczych

Koszty: od 12 zł | gratis od 200 zł i odbiór osobisty

Stan: Nowy

Polecamy w kategorii

Prace Edny O’Shaughnessy należą do najlepszych tekstów psychoanalitycznych. Jej artykuły odznaczają się rzadkim połączeniem przenikliwej klarowności, wyobraźni oraz dużej wrażliwości, z jaką traktuje przeżycia pacjentów, włącznie z ich najgłębszymi i najbardziej psychotycznymi lękami. Wniosła duży wkład w rozwój najbardziej aktualnych zainteresowań psychoanalityków oraz w poszerzenie wielu obszarów psychoanalizy dotyczących organizacji osobowości, superego (zarówno nieprawidłowego, jak prawidłowego), kompleksu Edypa, psychicznego schronienia i techniki pracy analitycznej. 

[…] Jej prace łączy nie tyle tematyka, która jest bardzo różnorodna, ile leżące u ich podstaw rzeczywiste zainteresowanie. Dotyczy ono także ograniczeń psychicznych pacjenta i analityka oraz natury rzeczywistości psychicznej i subiektywności. […] Wielokrotnie próbowała odkryć przyczyny impasów w analizie, czego skutkiem było częste pojawianie się nowych i oryginalnych kierunków myślenia.

Richard Rusbridger z Wprowadzenia

  • Wydanie: 1
  • Szerokość: 15 cm
  • Wysokość: 22,5 cm
  • Format: 150x225 mm
  • Oryginalny tytuł: Inquiries in Psychoanalysis: Collected Papers of Edna O'Shaughnessy
  • ISBN: 978-83-955789-1-5
  • EAN: 9788395578915
  • Waga: 0,65 kg

Wstęp
Wprowadzenie

Część I: Artykuły

1. Nieobecny obiekt
2. Wieczny pacjent
3. Kliniczne badanie organizacji obronnej
4. Esej upamiętniający teorię myślenia W. R. Biona
5. O słowach i przepracowaniu
6. Identyfikacja trzyipółletniego chłopca z melancholią pierwotnego obiektu
7. Niewidoczny kompleks Edypa
8. Widzenie z emocjami i nadawaniem znaczenia
9. Czy można analizować kłamcę?
10. Enklawy i wypady
11. Psychoza: niemyślenie w dziwacznym świecie
12. Czym jest fakt kliniczny?
13. Relacje z superego
14. Marzenia senne i brak marzeń sennych
15. Identyfikacja projekcyjna z Frankensteinem: kilka pytań o granice możliwości psychicznych
16. Czyj jest Bion?
17. Więzi umysłowe
18. Wtargnięcia
19. O wdzięczności
20. Gdzie jest tutaj? Kiedy jest teraz?

Część II: Recenzje

21. Melanie Klein: jej świat i praca
22. Herbet Rosenfeld
23. Wilfred Bion
24. André Green

Bibliografia
Indeks haseł
Indeks nazwisk

Wprowadzenie

Prace Edny O’Shaughnessy należą do najlepszych tekstów psychoanalitycznych. Jej artykuły odznaczają się rzadkim połączeniem przenikliwej klarowności, wyobraźni oraz dużej wrażliwości, z jaką traktuje przeżycia pacjentów, włącznie z ich najgłębszymi i najbardziej psychotycznymi lękami. Wniosła duży wkład w rozwój najbardziej aktualnych zainteresowań psychoanalityków oraz w poszerzenie wielu obszarów psychoanalizy dotyczących organizacji osobowości, superego (zarówno nieprawidłowego, jak prawidłowego), kompleksu Edypa, psychicznego schronienia i techniki pracy analitycznej. W swych oryginalnych pismach poruszała tematy niepodejmowane przez innych autorów, takie jak na przykład możliwość analizowania kłamcy. Jej prace łączy nie tyle tematyka, która jest bardzo różnorodna, ile leżące u ich podstaw rzeczywiste zainteresowanie. Dotyczy ono także ograniczeń psychicznych pacjenta i analityka oraz natury rzeczywistości psychicznej i subiektywności. Interesuje ją, jak można to interpretować, korzystając z wyjątkowej sytuacji, jaką stwarza analiza. Wielokrotnie próbowała odkryć przyczyny impasów w analizie, czego skutkiem było częste pojawianie się nowych i oryginalnych kierunków myślenia. W jej tekstach teoretyczne i kliniczne kwestie trudno rozdzielić, nawet trudniej niż w większości pism analityków kleinowskich, którzy zazwyczaj są bardziej skoncentrowani na materiale klinicznym niż na teorii. O’Shaughnessy używa precyzyjnego języka, wolnego od banałów i ma, jak sama mówi o Bionie (1981, zob. rozdz. 4, s. 74), „niezwykłą umiejętność precyzowania znaczeń”. Jednocześnie o pacjentach i sytuacjach klinicznych, w których ich spotyka pisze w sposób poetycki, co jest świadectwem głębokiego rezonansu emocjonalnego, jaki wywołują w niej te spotkania, a także tego, że potrafi ona z niezwykłą finezją dostroić się do pacjenta i dzięki swej wyobraźni uzyskać dostęp do jego nieświadomości.

Pochodzenie

Edna O’Shaughnessy urodziła się w Południowej Afryce w 1924 roku. Zanim przyjechała do Oxfordu, by uzyskać licencjat z filozofii i kontynuować pracę nadmyśląWittgensteina, studiowała filozofię na Uniwersytecie Witwatersrand. Otrzymała stypendium Susan Stebbing w Bedford College na Uniwersytecie Londyńskim. Była jedną z pierwszych osób szkolonych w Tavistock Clinic w zakresie terapii dziecięcej. Pracowała wówczas jako terapeuta dziecięcy i przez trzynaście lat prowadziła wykłady w Departamencie Rozwoju Dziecka w Instytucie Nauki Uniwersytetu Londyńskiego. W tym czasie odbyła też szkolenie w Instytucie Psychoanalizy w Londynie. Jej pierwszym analitykiem był dr Charles Anderson, a jej analitykiem szkoleniowym – Roger Money-Kyrle. Jest analitykiem dziecięcym oraz szkoleniowym, a także superwizorem Brytyjskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego.

Tradycja kleinowska

O’Shaughnessy kontynuuje tradycję kleinowską, chociaż jej artykuły świadczą też o przychylnym nastawieniu wobec innych kierunków myślenia i są cenione przez wielu analityków pracujących zgodnie z innymi tradycjami.

Melanie Klein pracowała najpierw z dziećmi, więc miała bezpośredni kontakt z ich gwałtownymi miłosnymi i nienawistnymi fantazjami, co pomogło jej w całej dalszej pracy. Także O’Shaughnessy czuła, że początkowe szkolenie w zakresie terapii dziecięcej miało wpływ na jej zdolność widzenia niemowlęcia czy dziecka wewnątrz dorosłego pacjenta. Jak pisała Spillius (1988, s. 3), Klein podkreślała ważność psychicznej rzeczywistości nieświadomych fantazji oraz konfliktu pomiędzy miłością a nienawiścią w Nieświadomości; i postrzegała dzieci jako będące w relacji z obiektem od momentu urodzenia. Klein sądziła, że uczucia reprezentują podstawowe dane, pewne fundamentalne fakty dotyczące naszej egzystencji. Uważała, że są one przejawem popędów i zgodnie z poglądem Freuda interpretowała popędy jako leżące na granicy pomiędzy obszarem psychicznym a fizycznym (w tym znaczeniu jej teoria jest zarazem teorią popędów i teorią relacji z obiektem). Rozumiała miłość jako przejaw popędu życia, a nienawiść/destrukcyjność jako przejaw popędu śmierci. Podążała za Freudem w myśleniu o podstawowej dychotomii między popędem życia a popędem śmierci i uważała, że konflikt między nimi budzi lęk, stanowiący główny problem, z którym ego musi się zmierzyć. W 1948 roku pisała:

„Myślę też, że jeżeli zakładamy istnienie popędu śmierci, to musimy również założyć, że w najgłębszych warstwach psychiki istnieje odpowiedź na ten popęd w postaci lęku przed unicestwieniem życia. Zgodnie z moim poglądem, niebezpieczeństwo wynikające z wewnętrznego działania popędu śmierci jest zatem pierwszą przyczyną lęku. Skoro walka popędów życia i śmierci trwa przez całe życie, to źródło lęku jest zawsze aktualne i stanowi stały element wszelkich sytuacji lękowych”. (Klein, 1948/2007, s. 30)

Uważała, że to, jak umysł radzi sobie z konfliktem, ma strukturujący wpływ na umysł oraz określa charakter i osobowość. Na przykład w 1937 roku napisała:

„[…] rozwój dziecka zależy od rozwoju zdolności do znajdowania sposobów radzenia sobie z nieuniknionymi i koniecznymi frustracjami oraz konfliktami miłości i nienawiści częściowo wzbudzanymi w wyniku tych frustracji. Dziecko musi nauczyć się lawirować między nienawiścią nasilaną w wyniku frustracji oraz miłością i pragnieniem reparacji, którym towarzyszy bolesne poczucie winy. Sposób, w jaki dziecko rozwiąże te problemy w swoim umyśle, buduje podwaliny pod wszystkie późniejsze relacje społeczne, dorosłą zdolność do miłości i rozwoju”. (Klein, 1937/2007, s. 311)

Klein uważała, że z popędem śmierci, który przejawia się w nienawiści i destrukcyjności, radzimy sobie za pomocą projekcji od razu po narodzinach, co w efekcie wywołuje w niemowlęciu uczucie, że zamieszkuje ono świat niebezpiecznych obiektów. Uważała, że dziecko radzi sobie z taką sytuacją za pomocą rozszczepienia obrazu świata na idealnie dobre i przerażająco złe obiekty częściowe – obiektywnie części tej samej matki, ale subiektywnie całkowicie oddzielne. W tym stadium, które w 194 roku nazwała pozycją paranoidalno-schizoidalną, najważniejsze lęki mają prześladowczy charakter i wiążą się z zagrożeniem przetrwania self. Bierze ona pod uwagę także to, co nazywa „łagodzeniem przez miłość”, oraz (dodane później przez Biona) „pomieszczanie przez rozumiejący obiekt” umożliwiający dziecku przyjęcie nie tylko mleka, ale także doświadczenia bycia rozumianym i kochanym, co pozwala mu utworzyć w swoim wnętrzu dobry wewnętrzny obiekt, fundament ego. Jeżeli w tym stadium to się nie uda, czy to z powodu uwarunkowań konstytucjonalnych, niepowodzenia w pomieszczaniu, czy braku miłości, w dziecku powstaje obraz świata jako miejsca ekstremalnie niebezpiecznego i przerażającego. Klein doszła do wniosku, że zawiść, o której w dużej mierze myślała jako o wrodzonej, będącej wyrazem popędu śmierci sprawia, że utworzenie dobrego obiektu jest szczególnie trudne, ponieważ zawiść nie atakuje złego obiektu, ale wszczyna i rozwija destrukcyjny atak na dobry obiekt właśnie za to, że jest dobry i dlatego zagraża ona normalnemu procesowi rozszczepienia. Wynikiem tego może być potrzeba użycia bardziej drastycznych sposobów obrony w postaci ekstremalnego rozszczepienia lub psychotycznej fragmentacji.

Wraz z dojrzewaniem i rozwojem zdolności emocjonalnego pomieszczania, wcześniejszy rozszczepiony świat niemowlęcia ustępuje, gdy zaczyna ono rozumieć, że cudownie dobra i przerażająco zła matka lub pierś są w istocie tym samym. To wprowadza pozycję depresyjną charakteryzującą się lękiem przed utratą lub uszkodzeniem tego bardziej całościowego obiektu. Charakterystyczne lęki – emocje – pozycji depresyjnej to poczucie winy, opłakiwanie i troska świadcząca o miłości. W pozycji depresyjnej szczególnie ważne są uczucia związane z żałobą z powodu utraty idealnego obiektu, który wcześniej w fantazji niemowlęcia był w jego posiadaniu i teraz jest rozpoznany jako niedoskonały a przede wszystkim odrębny. Stawienie czoła tym uczuciom jest tak trudne, że doświadczając ich, czasami wszyscy ulegamy regresji do pozycji paranoidalno-schizoidalnej; i dlatego przez całe życie oscylujemy między tymi podstawowymi pozycjami.

Napisz swoją recenzję

Psychoanalityczne dociekania. Pisma zebrane Edny O'Shaughnessy

Psychoanalityczne dociekania. Pisma zebrane Edny O'Shaughnessy

Prace Edny O’Shaughnessy należą do najlepszych tekstów psychoanalitycznych. Jej artykuły odznaczają się rzadkim połączeniem przenikliwej klarowności, wyobraźni oraz dużej wrażliwości, z jaką traktuje przeżycia pacjentów, włącznie z ich najgłębszymi i najba

Napisz swoją recenzję

Polecamy w kategorii :

Klienci, którzy kupili powyższy produkt, wybrali również:

Klienci, którzy wybrali ten produkt, oglądali również


© ENETEIA Wydawnictwo Szkolenia 1991–2024