.
Odsłanianie tajemnicy psychozy. Podstawy terapii psychoanalitycznej
Franco De MasiAutor przedstawia wnikliwy obraz tej choroby i trudności wpisanych w jej leczenie. Autor od kilkudziesięciu lat pracuje z pacjentami psychotycznymi, superwizuje też pracę terapeutyczną z dorosłymi chorującymi na psychozę, a także z bardzo zaburzonymi dzieć ...Czytaj więcej >>
- Liczba stron: 255
- Data wydania: 2022
- Oprawa: twarda
- Wydawnictwo: Ingenium
W Odsłanianiu tajemnicy psychozy Franco De Masi przedstawia wnikliwy obraz tej choroby i trudności wpisanych w jej leczenie. Autor od kilkudziesięciu lat pracuje z pacjentami psychotycznymi, superwizuje też pracę terapeutyczną z dorosłymi chorującymi na psychozę, a także z bardzo zaburzonymi dziećmi. Bogate doświadczenie kliniczne, głęboki namysł zarówno nad porażkami terapeutycznymi, jak i nad sukcesami, precyzyjny i klarowny język, jakim przekazuje swoje przemyślenia – to niewątpliwe zalety tego tekstu.
Książka składa się z trzech części. W pierwszej autor opisuje działania podejmowane przez pionierów psychoanalizy w dziedzinie leczenia psychoz, w drugiej omawia zjawiska charakterystyczne dla tej choroby, czyli urojenia i halucynacje, zaś w trzeciej przedstawia szczegółowy opis wieloletniej terapii pacjenta psychotycznego, która zakończyła się uzyskaniem stabilnej poprawy.
- Ean
- 9788362651801
- Waga
- 0.50 kg
- ISBN
- 978-83-62651-80-1
- Wydanie
- 1
- Szerokość
- 14,5 cm
- Wysokość
- 20,5 cm
- Format
- 145x205 mm
- Oryginalny tytuł
- Svelare l'enigma della psicosi. Fondamenti per una terapia analitica
- Tłumaczenie
- Danuta Golec
Możesz także polubić
Część pierwsza
1. Psychoza i problem specyficznej techniki
2. Modele nieusystematyzowane
3. Wkład wniesiony przez analityków kleinowskich
Część druga
4. Setting i przeniesienie w psychozie
5. Wycofanie psychiczne i psychotyczna część osobowości
6. Marzenie senne i urojenie w psychozie
7. Halucynacje
8. Trauma i superego w psychozie
Część trzecia
9. Opis terapii psychoanalitycznej
10. Rozważania kliniczne
11. Prognozy na przyszłość
Rozdział 11
W leczeniu pacjenta psychotycznego stawiamy sobie dwa cele. Pierwszy sprowadza się do próby uwolnienia pacjenta od problemów w obszarze percepcji i zaburzeń myślenia (halucynacje i urojenia); z kolei drugi polega na rozwoju jego osobowości, od dawna uwięzionej przez konstrukcję psychotyczną. Tacy pacjenci nie rozwijali się emocjonalnie, kiedy więc dojrzewają w trakcie leczenia i uwalniają od urojeń i halucynacji, ujawnia się ich pozbawiona struktury i substancji osobowość, pozostają więc wszystkie czynniki narażające ich na kolejne załamanie.
Dla celów prognostycznych trzeba ocenić relację między częścią psychotyczną i zdrową, czyli stopień zaawansowania procesu psychotycznego. Najbardziej sprzyjające warunki do terapii istnieją wówczas, gdy pacjent nie przeżył jeszcze załamania psychotycznego i jest w momencie klinicznego początku choroby albo też, jeżeli doszło do pierwszego epizodu, trafił do szpitala i otrzymał leki psychotropowe. Od początku można ocenić, czy pacjent traktuje swoją część psychotyczną jako zakłócającą i niebezpieczną, czy też woli negować jej istnienie lub lekceważyć oddziaływanie, by mogła potem go uwodzić. Patogenny wpływ choroby zależy także od wcześniejszych wydarzeń życiowych: jeżeli dziecięce wycofanie zaczęło się bardzo wcześnie, psychotyczna część zdążyła otrzymać pełne prawa obywatelskie, co czyni przekształcenie trudniejszym.