.

Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej

Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej

Tomasz Olchanowski

Książka składa się z dwunastu szkiców. Rozpoczyna się "Pustką po duszy", kończy zaś esejem Bogowie w naszym życiu, w szkolnej klasie i w sali wykładowej". Chociaż Autora inspirowały psychologia archetypowa, zwana politeistyczną, Jamesa Hillmana oraz myśl ...Czytaj więcej >>

24,00 zł
19,00 zł Oszczędność % procent
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką : 24,00 zł Najniższa obniżka 30 dni przed obniżką : 19,00 zł
Brutto
Ilość

Wysyłka do: NAKŁAD WYCZERPANY

Stan: Nowy

account_circleWyślij do znajomego
Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej

Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej

Książka składa się z dwunastu szkiców. Rozpoczyna się "Pustką po duszy", kończy zaś esejem Bogowie w naszym życiu, w szkolnej klasie i w sali wykładowej". Chociaż Autora inspirowały psychologia archetypowa, zwana politeistyczną, Jamesa Hillmana oraz myśl

Akceptuję zasady polityki prywatności  

help_outlineZapytaj o produkt
Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej

Kultura ponowoczesna w perspektywach antropologii politeistycznej

Książka składa się z dwunastu szkiców. Rozpoczyna się "Pustką po duszy", kończy zaś esejem Bogowie w naszym życiu, w szkolnej klasie i w sali wykładowej". Chociaż Autora inspirowały psychologia archetypowa, zwana politeistyczną, Jamesa Hillmana oraz myśl

Akceptuję zasady polityki prywatności  

Książka składa się z dwunastu szkiców. Rozpoczyna się Pustką po duszy, kończy zaś esejem Bogowie w naszym życiu, w szkolnej klasie i w sali wykładowej. Chociaż Autora inspirowały psychologia archetypowa, zwana politeistyczną, Jamesa Hillmana oraz myśl australijskiego pedagoga Berniego Neville’a, jak też ich powrót do greckiego politeizmu, to jednak szkice te nie są bałwochwalczym tworzeniem nowych dogmatów.

Świat wykreowany przez te szkice rozkwita bardziej dzięki inspiracjom wyrosłym z religii politeistycznych, mitów (nie tylko greckich), dzięki wizjom psychologów głębi, dzięki ideom, które wykluwały się w renesansie, w epoce romantyzmu i w epoce przełomu XIX i XX wieku (belle epoque). Rozkwita dzięki ideom odkurzonym w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku, jak też dzięki działalności tych, którzy sprzeciwiają się i dziś tyraniom monocentrycznych wizji, tak niszczących dla środowiska i niewolących nasze umysły.

ISBN
978-83-7431-566-1
Waga
0.30 kg
Wydanie
1
Szerokość
14,5 cm
Wysokość
20,5 cm
Format
145x205 mm

Możesz także polubić

Psychologia pychy. Drogi ku Jaźni
Nowy
-51,28%
Duchowość i narcyzm
Nowy
-26,47%
Spotkania z Jungiem
Nowy
-57,14%
Psychodrama i techniki niewerbalne
Nowy
-30%
ALBO albo Władza i anarchia 2/2011
-78,26%
Edukacja i terapia przez sztukę
Nowy
-25%
Pedagogika a paradygmat nieświadomości
Nowy
-76,92%
Torba bawełniana z nadrukiem
-40%

Krótkie preludium do antropologii politeistycznej

1. Pustka po duszy

2. Głębia, myśl i tryby stwarzania duszy

3. Od idei do sofizmatów

4. Sofizmat pedagogiczny i imperium tanatycznej przyjemności

5. Przebudzenie Aresa

6. Od Bogurodzicy do Czarnej Madonny. Fenomen polskiej nekromanii

7. Od kompleksu Tetydy do zimnego patriarchatu

8. Resentyment i kult wewnętrznego zdziczenia

9. Idea charakteru i nastroje (stany duszy)

10. Wojna z bogamni nocy i snu

11. Dusza i myślenie neurotyczne

12. Bogowie w naszym życiu, w szkolnej klasie i w sali wykładowej

Między światem wewnętrznym a światem zewnętrznym

Bibliografia

Nota o Autorze

Krótkie preludium do antropologii politeistycznej

Termin antropologii politeistycznej zrodził się oczywiście wraz z lekturą pism Hillmana, jak też dzięki wizjom greckich filozofów przedsokratejskich, wizjom Platona, neoplatoników, także tych, których zwiemy neoplatonikami renesansowymi. Antropologia politeistyczna więcej zawdzięcza wielkiej literaturze niż poglądom skostniałych akademików.

Scala to, co zostało rozdzielone, jednocześnie zostawiając temu, co scala, autonomię. Scala filozofię z psychologią, pedagogikę z kulturoznawstwem czy twórczość artystyczną z socjologią. Pedagog czy psycholog nie może być tylko i wyłącznie człowiekiem nauki, obojętnie czy teoretykiem, czy praktykiem, lecz również powinien każdego dnia odkrywać w sobie duszę artysty. Inaczej skostnieje, a wtedy nieustannie powtarzać będzie te same błędy, które przed nim popełnili inni.

0