Magnetyzm magnezu. Wspomnienie Profesora Juliana
Aleksandrowicza – prof. dr hab. Jerzy Woy‑Wojciechowski
Przedmowa do wydania pierwszego – prof. dr hab. n. med. Andrzej Polubiec 
Przedmowa do wydania drugiego – lek. med. Zenon W. Dudek

1. Pierwiastki a zdrowie

1.1. Znaczenie pierwiastków
1.2. Biopierwiastki – pierwiastki życia
1.3. Funkcje biopierwiastków
1.4. Mikroelementy i makroelementy
1.5. Magnez – makropierwiastek życia
1.6. Pierwiastki toksyczne
1.7. Styl odżywiania a zdrowie

2. Medycyna ortomolekularna

2.1. Zasady i cele medycyny ortomolekularnej
2.2. Choroby cywilizacyjne a medycyna ortomolekularna

3. Znaczenie magnezu w fizjologii

3.1. Rozmieszczenie magnezu w organizmie
3.2. Znaczenie biochemiczne magnezu
3.3. Magnez a wytwarzanie energii
3.4. Magnez a metabolizm
3.5. Magnez a hormony
3.6. Magnez a witamina B6
3.7. Magnez a inne pierwiastki
3.8. Magnez a czynność narządów i układów

4. Magnez a zdrowie

4.1. Ocena zawartości magnezu w organizmie
4.2. Bilans magnezu a niedobór magnezu
4.3. Nadmiar magnezu
4.4. Profilaktyczne stosowanie magnezu
4.5. Magnez a uzębienie
4.6. Magnez a zdrowie kobiety
4.7. Magnez a zdrowie mężczyzny
4.8. Magnez a sport
4.9. Magnez a długowieczność
4.10. Magnez a aloes

5. Magnez a odżywianie

5.1. Magnez w produktach spożywczych
5.2. Magnez a używki
5.3. Magnez a gleba

6. Magnez w leczeniu chorób

6.1. Niedobory magnezu a zaburzenia gospodarki magnezowej
6.2. Lecznicze wskazania do stosowania magnezu
6.3. Magnez w chorobach serca i naczyń
6.4. Magnez a cukrzyca
6.5. Magnez a choroby przewodu pokarmowego
6.6. Magnez a astma
6.7. Magnez a osteoporoza
6.8. Magnez a schorzenia neurologiczne
6.9. Magnez a zespół przewlekłego zmęczenia
6.10. Magnez a uzależnienie od alkoholu
6.11. Magnez a nowotwory
6.12. Magnez a inne stany patologiczne

7. Magnez w praktyce klinicznej

7.1. Problemy kardiologiczne
7.2. Schorzenia neurologiczne
7.3. Problemy z pogranicza psychologii i psychiatrii
7.4. Poronienia
7.5. Niepowodzenia w leczeniu magnezem

8. Analiza profilu pierwiastków

8.1. Istota badania włosów
8.2. Cel i znaczenie badania włosów
8.3. Badanie włosów a badanie krwi na zawartość pierwiastków
8.4. Wnioski z analizy profilu pierwiastków
8.5. Badanie włosów a magnez

9. Preparaty magnezowe

9.1. Preparaty selektywne a preparaty złożone
9.2. Wybór preparatu magnezowego
9.3. Wchłanianie i wydalanie magnezu
9.4. Zasady suplementacji magnezem

Zakończenie. Inteligencja magnezu
Słownik podstawowych terminów z zakresu medycyny
ortomolekularnej i gospodarki magnezowej
Bibliografia
Aneks. Produkty spożywcze zawierające pierwiastki niezbędne (biopierwiastki)
Nota biograficzna o Julianie Aleksandrowiczu

Choroby cywilizacyjne a medycyna ortomolekularna

Przykładem zastosowania zasad medycyny ortomolekularnej jest podejście do zawału serca, którego występowanie wiąże się z nadmiernym stresem. Stres nadmierny lub stres z negatywnymi emocjami, który nazywamy inaczej dystresem, wpływa bezpośrednio negatywnie na funkcje organizmu.

Stres jest pojęciem psychologicznym, oznaczającym zwiększone napięcie emocjonalne. Natomiast zawał określa zjawisko biochemiczne i patofizjologiczne – wskutek niedokrwienia występuje martwica mięśnia serca.
Mówiąc o zawale i tłumacząc mechanizm choroby, podręczniki medyczne koncentrują się na zwiększonym uwalnianiu katecholamin („hormonów stresu”) – adrenaliny i noradrenaliny – jako czynnikach ryzyka wystąpienia zawału serca. Statystyczna zależność zawału i stresu jest znamienna, ale w świetle wiedzy o pierwiastkach nie powinno się poprzestawać na powyższym uzasadnieniu. Jest ono niewystarczające, patrząc z perspektywy medycyny ortomolekularnej.

O związku stresu jako zjawiska psychologicznego z zawałem wiele mówią niedobory pierwiastków, a szczególnie magnezu, będące rezultatem długotrwałego napięcia emocjonalnego. Pobudzające działanie wapnia przy niedoborach magnezu może osiągnąć poziom krytyczny, doprowadzając do gwałtownych skurczów tętnic wieńcowych i patologicznego skurczu mostków mięśniowych, które mogą zaciskać tętnice. „Przewaga” wapnia w stosunku do magnezu zwiększa także stan napięcia w fazie rozkurczu mięśnia serca, co utrudnia przepływ krwi przez tętnice wieńcowe.

Opierając się na takiej interpretacji, dochodzimy do wniosku, że nie można rozdzielać profilaktycznej i leczniczej funkcji magnezu oraz w izolowany sposób definiować roli wapnia w procesach prowadzących do zawału serca, czyli z pominięciem poziomu magnezu we krwi i w tkankach. Do pewnego stopnia organizm może kompensować niedobory magnezu, uwalniając go z kości, ale przy długotrwałym stresie dochodzi do głębokiego zachwiania równowagi między pierwiastkami w komórkach serca. Szczególną rolę odgrywa – omówiona wyżej – proporcja między magnezem a wapniem.

Ta sama zasada odnosi się do innych chorób, których występowanie wiąże się z nadmiarem bądź niedoborem określonych pierwiastków. Wiedza o roli magnezu i jego proporcji do wapnia tłumaczy ponadto oba zjawiska – nadmierny stres psychologiczny i nieprawidłowe skurcze tętnic prowadzące do zawału.